Grote prijs Steenbergen, klassieker voor jong talent
WELBERG – Wielerliefhebbers hebben er lang naar uitgekeken, maar eindelijk was het zover. Zondag werd de grote prijs van Steenbergen gereden. Jeugd, junioren en nieuwelingen streden in verschillende categorieën om de eer.
Het leek op waterfietsen
Dat wielrenners geen watjes zijn is bij iedereen wel bekend. Zondag bleek dat die mentaliteit er bij de rennertjes al van jongs af aan in zit. Toen om half tien de jongens en meisjes van dertien jaar aan de start verschenen kwam de regen met bakken naar beneden. Het was een zware wedstrijd, de regen en soms harde wind veranderde de deelnemers al snel in modderige, doorweekte renners. Senna Remijn wist met een kleine voorsprong de wedstrijd te winnen. De organisatie had een strak schema opgesteld. Na de start van de klassieker voor nieuwelingen vertrokken ook de renners van 12 jaar voor hun 30 km. Waar de nieuwelingen hun wedstrijd voor een groot deel buiten Welberg reden, konden de jonkies hun wedstrijd op het lokale parcours rijden. Ook tijdens de strijd werkten de weergoden niet mee. “Het leek meer op waterfietsen” merkte één van de officials op na afloop. Het werd een sprint, gewonnen door Michiel Mouris. Ondertussen waren de Nieuwelingen al flink onderweg. De speaker hield iedereen op de hoogte van de ontwikkelingen. Valpartijen, demarrages en weer een gesloten peloton, het publiek werd continue op de hoogte gehouden. Toen de renners hun eerste doorgang langs start en finish maken bleek hoeveel mensen er bij zo’n race betrokken zijn. 3 Motoragenten reden in volle vaart voor het peloton uit, gevolgd door de wedstrijdleiding en daarna de jurywagen. De renners vlogen over de Kapelaan Kochstraat. Na een paar rondjes Welberg demarreerde Bjarne Hemme, Met een brede lach op het gezicht, de armen ophoog kwam hij als eerste over de finish.
Wielrennen in een manier van leven, je moet er heel veel voor over hebben
Wie richting Welberg reed kon er niet omheen. Overal stonden auto’s geparkeerd met fietsdragers, ploegen de geur van massage olie kwam je tegemoet en er stonden vrijwilligers. Op zowat welke hoek van de straat. Een wielerwedstrijd als de grote prijs heeft een flinke organisatie nodig. “Er rijden vandaag 4 motoragenten, 2 politiewagens en 4 neutrale materiaalwagens mee.” Legt Johan Bosters, een van de bestuursleden achter de organisatie van de grote prijs, uit. “Op alle punten waar wegen zijn afgesloten staan verkeersregelaars. We hebben ruim 75 vrijwilligers en dan heb ik het nog niet over de officials en juryleden van de KNWU” licht hij een tipje van de sluier op. Ondertussen beantwoordt hij vragen, steekt een hand op naar ook weer een bekende uit de wielerwereld en overlegt hij ook nog even met een mede bestuurslid. De wielerwereld is een apart wereldje, waar je als renner gedreven moet zijn en veel voor je sport moet laten. Jonge renners rijden voorafgaand aan de controle van hun fiets wat heen en weer. Ouders en verzorgers zijn in de weer en als dan eindelijk de fietsen gecontroleerd worden stromen de renners toe. De jury meet het aantal meters die een fiets aflegt met één omwenteling van de trappers. Als dit niet binnen de norm valt mag een renner niet van start. Dit doet men om met name de knieën van de renners niet te zwaar te belasten. Na de controle ging dan eindelijk de wedstrijd van start. Ouders stonden te dringen aan de kant, fotografen schoten nog een plaatje en de spanning steeg. Na het startschot van wethouder Baartmans vertrok het peloton. In een van de wagens reed Ton Keller, oud wielrenner met gasten in de koers. Via de radio werd het koersverloop gevolgd. Er reden renners lek, er volgde een valpartij en op een aantal punten kregen de renners volle bidons uitgereikt. Als het peloton voorbij was sprong iedereen weer in de auto, op naar een plek om ze weer voorbij te zien komen. Met een gemiddelde snelheid van zo’n 40 km per uur reed het peloton over de dijken, langs de kassen en vol in de wind. Alle uitbraken waren vergeefs, het peloton kwam samen terug in Welberg. Na tal van demarrages en een enorme valpartij reden twee renners in de laatste omloop weg. Op de meet klopte Thomas Mijnsbergen nipt Sten Verzijl. Een van de lokale favorieten, Mathijs de Kok kwam als nummer 17 over de finish.
Tekst: Tineke Feskens Foto’s: Jan de Langen © Steenbergse Courant / KijkopSteenbergen.nl
