Processie in Steenbergen, uniek en imposant
STEENBERGEN – Wat in het vat zit verzuurd niet. Het spreekwoord gold op elk mogelijke wijze voor de processie die zondagmiddag door het centrum van Steenbergen trok. Dubbele rijen publiek langs de hele route. De reuzen die hoog boven iedereen uittorenden en een sfeer die alle verwachtingen te boven ging.
Te gevaarlijk
De processie stond vorig jaar al op de planning. Maar helaas, regen en wind maakten het voor de organisatie noodzakelijk het unieke evenement uit te stellen. Immers, de reuzen die op de schouders van één drager, door de stad vervoerd zouden worden waren van papier-maché. Het gevaar dat de reuzen stuk zouden gaan of door de harde wind in het publiek terecht zouden komen, was een te groot risico voor de veiligheid van de toeschouwers.
Uitstel, geen afstel
Een tegenvaller, maar zoals de organisatie direct al benadrukte. De processie wordt uitgesteld, het is zeker geen afstel. Die belofte werd zondagmiddag gestand gedaan. Al ruim vóór de start zocht het publiek al een mooi plaatsje langs de route. De deelnemers verzamelden zich op het parkeerterrein bij de Aldi, waar het al snel een drukte van belang was en de spanning zienderogen steeg.
Klokslag twee uur
Op het moment dat de klok van de Sint Gummaruskerk twee uur sloeg klonk trompetgeschal bij de entree van de kerk. De Heraut, vergezeld door twee bazuinblazers, sprak het volk toe. Hij legde uit dat vandaag een feestelijke processie door de straten van de stad zou trekken. 750 jaar geloofsgemeenschap werd op passende wijze gevierd.
Het verhaal van Steenbergen
Dat was de start van de processie. Na de mededeling van de Heraut werd het processiekruis naar buiten gedragen. Twee misdienaartjes vergezelden de drager van het processiekruis. Hierna kwam een groep die vertelde over één van de belangrijkste inkomstenbronnen van de stad. Het zout. Een erg belangrijk element in de ontwikkeling van de stad.
Katholieke gebruiken
Een processie wordt gekenmerkt door een groot aantal Katholieke gebruiken. Vaandeldragers en gildes zijn daar een indrukwekkend onderdeel van. De vendeliers van het ‘Gilde van de Lierse Pijnders’ kwamen speciaal voor de processie vanuit België. Jacobus en Joris gingen te paard en Die Vaertsingers zongen een deel van hun repertoire. Petrus en Paulus hadden de sleutel tot de hemel in handen en de pastores en geestelijkheid van het bisdom prevelden hun gebeden tijdens de tocht.
Dans en zang
De processie was, zoals aangekondigd door de heraut een feestelijke gebeurtenis. Daar had Sjappoo wel oren naar. Met een grote lach op hun gezicht dansten ze gekleed in witte pakjes en goudkleurige palmtakjes in het haar door de stad. In de verte kwam een groep vendeliers aangelopen. “Kijk mama!” juichte een klein meisje. “Daar komen vlaggen aan.” Het waren vijf vendeliers van Jevolka uit Kapellen. Ze maakten grote indruk. Hun imposante vaandels werden met schijnbaar groot gemak langs het publiek gezwaaid. Het geluid wat daarbij geproduceerd werd maakt veel indruk op het publiek.
Muzikale omlijsting
De deelnemers aan de processie werden op hun beurt op de hoek van de Kaaistraat en de Markt verrast. Een zeer welkom bekertje water werd vergezeld door muziek onder leiding van Walter Siol. Even tijd om pauze te nemen en te ontspannen.
Pelgrim groep en vlaggendragers
Naast de drukte van de Sjappoo en de vendeliers staken de witte vredesduiven schril af. Toch vormden zij, zo zou later blijken, een belangrijke rol in de processie. De Pelgrimsgroep Hans van Geel zong, mede onder leiding van Bram Hommel, prachtige liederen. De vaandeldragers vertegenwoordigden de Paus, het bisdom, Nederland, Brabant en Steenbergen. De scouting riep op tot verbinding.
Opzwepend tromgeroffel
Zo rustig als het begin van de processie begon, zo oorverdovend was het einde. Onder leiding van Marco Brok trok een groep van ruin 28 slagwerker door de stad. Leerlingen en hun ouders gaven een opzwepend optreden. Een dame uit het publiek gaf op enig moment de maat aan, de slagwerkers volgden. Het was een genot om naar te kijken én te luisteren.
Vredesduiven
De processie eindigde op de Markt vóór de Sint Gummaruskerk. Daar verzamelden de deelnemers zich rond een kooi met vredesduiven. Pastoor Paul Verbeek kreeg de eer de duiven hun vrijheid te geven. Het was een mooi symbolisch gebaar waarmee een imposante en unieke gebeurtenis ten einde kwam.
Tekst: Tineke Feskens Foto’s: Jan de Langen © Steenbergse Courant / KijkopSteenbergen.nl
